Pomóc zwierzynie

Treść

Korytarze ekologiczne to obszary łączące jednostki przestrzenne krajobrazu, w zasadzie wąskie, o różnym pochodzeniu i charakterze. Mogą być środowiskowe, reliktowe, antropogeniczne. Specjaliści dzielą je jeszcze strukturalnie na korytarze pasowe, liniowe, sieciowe, a w zasadzie te naukowe podziały można tłumaczyć prościej, chodzi tu bowiem o zmniejszenie izolacji oddzielnych elementów krajobrazu i ułatwienie przemieszczania się gatunków. Ten wstęp jest po to, by wytłumaczyć jeszcze w miarę pustą, niezabudowaną przestrzeń pomiędzy Krościenkiem a Szczawnicą. Jest to najważniejszy korytarz ekologiczny w kierunku wschód - zachód łączący Pieniny z Beskidem Sądeckim. W zasadzie jest to jedyne miejsce, gdzie zwierzyna - głównie płowa - może przemieszczać się między tymi jednostkami. O Małych Pieninach powinniśmy zapomnieć, bo kompleks na Palenicy taki naturalny korytarz już praktycznie przerwał. Presja inwestycyjna na zabudowę drogi między Krościenkiem a Szczawnicą będzie rosła, korytarz na tym odcinku powoli się zawęża, zwierzyna ma coraz mniej miejsca na bezpieczne przemieszczanie się, coraz częściej zdarzają się na tym odcinku wypadki potrąceń przez przejeżdżające samochody. Ten odcinek nie ma znaczenia lokalnego, przeciwnie - jest wagi międzynarodowej. dolina Dunajca, Pieniny, Spisz łączą się tędy z Tatrami i jeszcze dalej, co odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu przyrody, już nie tylko fauny - flory także. To na poziomie lokalnym podejmuje się ważne dla przyrody decyzje, w tym dotyczące korytarzy ekologicznych, które zapewniają zwierzynie migrację od Tatr przez Orawę w kierunku Babiej Góry, przez Spisz w Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki. Nie należy zapominać, że unijna Dyrektywa Siedliskowa nakazuje nie tylko wyznaczanie korytarzy ekologicznych, lecz szczególnie ochronę istniejących. Zwierzyna przegra z człowiekiem, a na pewno z myśleniem jego niegodnym. (RMR) "Dziennik Polski" 2007-12-10

Autor: wa